• گزارش- امیدبانوان؛ مقولۀ «برابری جنسیتی» اگرچه از سال‌های گذشته تا کنون، سرخط اخبار کثیری را به خود اختصاص داده که با توجه به برآورد کلی در این زمینه، تا حد بسزایی نیز توانسته در عرصه‌های متعدد اجتماعی- فرهنگی- ورزشی نفوذ کرده و در تعداد پرشماری از مشاغل نیز به عینه قابل مشاهده است.

در این راستا درحالی دختران این سرزمین می‌توانند در تصاحب کرسی‌های پرشمار اجتماعی، هم‌کفه‌بودن و گاه برتریِ خود را به نمایش بگذارند که با توجه به آمار متوالی در این زمینه، هم‌راستا با خودنمایی بانوان کشور در عرصه‌های متعدد در جامعه، ناهنجاری‌های کثیری از دختران کشور نیز، درحال بروز و ظهور است.

ورود دخانیات و مصرف بی‌رویۀ آن در زندگی بانوان که گاه به اعتیاد ختم می‌شود؛ اعمال بزه و رفتارهای دور از شأن زنانه، نبودِ خط قرمز در روابط و معاشرت‌های متعدد و مسائل متوالی در این راستا، اگرچه این روزها، ورود زنان به دنیای مردانه را بیشتر نشان می‌دهد که قریب به اکثریت این زنان با عدم درک درست از مقولۀ برابری جنسیتی مواجه هستند و غافل از این مهم که، موارد مذکور در دنیای سلامتِ مردان امروزی هم جایی برای نمایش ندارد!

آمار در این زمینه مؤید این مطلب است: در جامعه کنونی، زنان و دختران در دو گروهِ کاملا مجزا سعی بر نشان دادن برابری جنسیتی در کشور دارند. گروهی با ورود به دنیای علم، فناوری، ورزش، تصاحب کرسی‌های ریاستی و گروهی با ورود به دنیای پُک، ژست، ادای مردانه، دورهمی‌های فاقد خط قرمز و...

• گروه دوم دختران جامعه، درحالی دست به ماشه در حرکت هستند که تیرشان، خودشان را از پای درخواهد آورد! و دور از شأن و کرامت زنانه، برابریِ جنسیتی که مدنظر دارند را به دست نخواهند آورد.

و درحالی جامعه‌دانان به کرات به مقولۀ فرهنگ‌سازی در این زمینه تأکید دارند که بازگویی «هویت برابری» در مرتبۀ خود می‌تواند اثرگذار تلقی شود.

اگرچه برابری جنسیتی در معنای تام، این‌‎گونه تعریف می‌شود که «زن و مرد حقوق و وظایف یکسان دارند و همه از فرصت‌های مساوی در جامعه برخوردار هستند که این مؤلفه عدالت و تقسیم مسئولیت‌ها را نیز در بر می‌گیرد؛ هم در جامعه و هم در خانواده» که مطالب متعدد در این زمینه بر این بند تأکید دارد که اگر جنسیت مانع از آن شود که ما بتوانیم نقاط قوت و ضعف فرد را ببینیم، این امر می‌تواند به تبعیض و فرصت‌های محدود برای فرد منجر شود .این هدف زمانی تحقق می‌یابد که تمامی آحاد جامعه را در برگرفته و تمامی گروه‌های مختلف را از هر دو جنس شامل گردد. نظر به این که زنان تقریباٌ نیمی از اعضای جمعیت را تشکیل می‌دهند، هیچ برنامه‌ای بدون توجه به آنان توفیق چندانی نمی‌یابد و نهایتاٌ هیچ توسعه‌ای پایدار و کامل نخواهد بود.

و این موضوعات درحالی این روزها مرکز توجه بانوان کشور قرار گرفته که برهه تاریخیِ «برابری جنسیتی» به چند دهه قبل باز می‌گردد و با توجه به گزارشات مطرح؛ در  چهارمین اجلاس جهانی زن ( پکن ،۱۹۹۵) بحث ارتقاء مشارکت زنان و دستیابی به اهداف برابری جنسیتی به گونه ای مطرح شد که پیشرفت و مشارکت زنان محور اساسی بحث توسعه پایدار گردید و شعار (فراهم نمودن فرصت‌های بیشتر برای توانمند‌سازی زنان از طریق دستیابی آنها به آموزش و قدرت و اقتصاد و فراگیری فنون و اشتغال) در کنفرانس جمعیت و توسعه قاهره به‌عنوان کلید اساسی رسیدن به استراتژی جدید بیان شد. اعلامیه کپنهاک در اجلاسیه هیأت رئیسه سازمان ملل در سال ۱۹۹۵ توسعه جهانی را چنین تعریف می‌کند: اشتغال کامل، برابری میان مردان و زنان و دسترسی آنان به مسائل اقتصادی، سیاسی، آموزشی و مراقبت‌های بهداشتی که باید در اولویت قرار گیرد.

 آنا پرسیچ- متخصص برنامه‌ریزی در یونسکو در مورد برابری جنسیتی در حوزه علم، فناوری و نوآوری می‌گوید: در حالی‌که علم، فناوری و نوآوری نقش مهمی در تحقق همه اهداف توسعه پایدار دارد، برابری جنسیتی نیز نقش مهمی در این میان دارا است. جذب زنان بیشتر در رشته‌های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات ما را در دستیابی به اهداف توسعه پایدار یاری می‌رساند. علاوه بر این، طبق گزارش علمی یونسکو، ۳۳.۳ درصد از کل محققان در جهان را زنان تشکیل می‌دهند و موقعیت شغلی تحت عنوان رهبر در میان زنان ۱۲ درصد است.

• در این زمینه همچنین نیمۀ مردادماه جاری در مقولۀ برابری جنسیتی در ورزش، فدراسیون وزنه‌برداری اعلام کرد: در راستای پویایی بیشتر رقابت‌های وزنه‌برداری قهرمان کشور و حرکت در مسیر برابری جنسیتی که طی سال‌های اخیر به شعار و خواسته اصلی کمیته بین‌المللی المپیک بدل شده، از این پس مسابقات قهرمانی کشور وزنه‌برداری را در همه رده‌های سنی به صورت همزمان و متمرکز در یک شهر میزبانی می‌کند. طبق این برنامه‌ریزی هر شهری که میزبانی مسابقات قهرمانی کشور نوجوانان، جوانان و بزرگسالان را برعهده بگیرد ابتدا مسابقات بانوان را برگزار می‌کند و با یک روز وقفه در همان سالن از مسابقات مردان را میزبانی می‌کند. به این ترتیب پروتکل‌ برگزاری مسابقات هم برای هر دو گروه دختران و پسران یکسان و مطابق با استاندارهای بین‌المللی خواهد بود.
• 
  
• با توجه به نمونه‌های متعدد در این زمینه که با یک جست‌وجوی ساده قابل بررسی و مشاهده است وَ به گواهِ جداول مشخص در این راستا؛ «به نظر می‌رسد آنچه می‌تواند برابری واقعی زنان را تضمین کند، آن است که جنسیت «از ابتدا» در تعریف مشاغل، جایگاه‌ها، موقعیت‌ها و تقسیم فرصت‌ها به حساب بیاید».

و اگرچه برآوردها حکایت از این موضوع دارد که «بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی در جامعه با افزایش میزا‌ن‌ مشارکت زنان ملازم است» که بازنمایی این موضوع در رسانه‌های کثیرالمخاطب، مؤلفۀ حائز اشاره‌ای است تا بتوان با فرهنگ‌سازی اصولی و نشان دادنِ جایگاه واقعیِ زنان، آمار بانوانی را که تمایل به ابراز وجود در شمایل و کسوت‌های مردانه دارند را در شیب کاهشی قرار داد و مقولۀ برابری جنسیتی، در ابعاد درست و صحیح آن در اذهان عمومی تعبیه شود.

با توجه به جامعه امروزی و آمار متعدد ناهنجاری در این زمینه، باید منتظر بود و دید، کدام نهاد، قدم ابتدایی برای برجسته‌تر نشان دادن این موضوع به توالی و فرهنگ‌سازی در این رویه را، متولی خواهد شد و آیندۀ زنان جامعه در برابری جنسیتیِ واضح تصویر خواهد شد یا خیر!

برش

• شاخص برابری جنسیتی اثبات می‌کند که اختلاف درآمد بین کشورها دلیل و توجیه قابل قبولی برای عدم تساوی حقوق زن و مرد ‏نیست. چه بسا بسیاری از کشورهای فقیر به رده بالایی از تساوی حقوق دست یافتند که این موضوع حتی زمانی هم که این ‏مساوات به معنای تقسیم عادلانه ی فقر باشد، پیشترفت و موفقیتی مثبت در راستای رسیدن به اهداف شاخص برابری جنسیتی می ‏باشد.‏

در حقیقت، اغلب عکس این قضیه صادق است: بسیاری از کشورهایی که میانگین ارقام قابل قبولی در شاخص های اجتماعی داشتند ‏اغلب در پشت میانگین بالای اختلاف بین زن و مرد پنهان می شوند. رفع تبعیض های جنسیتی می تواند توسط سیاستهای فعال به ‏انجام رسد و نیازمند این نیست که کشورها سطح درآمدهایشان را برای موفقیت و پیشترفت در این زمینه گسترش دهند.

• ایران پس از مالت بیشترین جهش را در جهت کاهش نابرابری جنسیتی داشته است اما در مجموع کشورهایی که نرخ برابری جنسیتی ‏در آنها از ۲۹ تا ۸۹ درصد، برای یمن و سوئد، است، در میانه‌ی جدول قرار داشته و هنوز جای جهش فراوان دارد. نرخ برابری ‏جنسیتی در ایران به این ترتیب مشخص شده است: نرخ برابری در آموزش و تحصیل:‌۹۵ درصد، نرخ برابری در مشارکت ‏اقتصادی ۴۶درصد، و نرخ برابری در مشارکت سیاسی ۲۱ درصد است که در مجموع نرخ برابری جنسیتی در ایران را به ۵۴ ‏درصد می‌رساند.‏