کرج _ امید بانوان؛  آنا نوشت؛ برخی از والدین برای آموزش، کودکان خود را به محیط‌های مختلف می‌برند. به عنوان مثال، برای آموزش میوه‌ها و رنگ‌ها، کودکان را به میوه‌فروشی می‌برند و رنگ نارنجی را با پرتقال به کودک آموزش می‌دهند.

مطالعات اخیر نشان می‌دهد قرار گرفتن کودک در محیط‌های پویا، تحریک‌کننده و پر از دیدنی‌ها، شنیدنی‌ها و کلمات جدید، نقش مهمی در تقویت عملکرد مغز کودکان دارد. شدت، مدت و زمان تجربیات مختلف بر ساختارهای ارتباطی مغز که از سیم‌های رابط موسوم به اکسون تشکیل شده‌اند تاثیر می‌گذارد.

اکسون‌ها توسط ماده چربی به نام میلین پوشیده شده‌اند که امکان تسریع انتقال پیام‌های عصبی را از نقطه‌ای به نقطه دیگر فراهم می‌کند. مغز در واکنش به محرک‌های محیطی، دائما از یکپارچگی میلین اطمینان حاصل می‌کند. میلین آسیب دیده منجر به شکل‌گیری شکاف‌هایی در شبکه عصبی می‌شود که اختلالات شناختی، حرکتی و رفتاری را در پی دارد.

به گفته محققان، وظیفه ساخت میلین بر عهده مجموعه‌ای از سلول‌های پیش‌ساز الیگودندروسیت است که از خردسالی تا بلوغ فعال هستند و سلول‌های الیگودندروسیت حاصل از فعالیت آن‌ها تعامل مؤثری را با اکسون‌ها دارند.

این سلول‌ها از هفته 23 بارداری در مغز جنین رشد می‌کنند و رشد آن‌ها تا نوجوانی ادامه دارد. این چرخه بازخورد دینامیکی بین پویایی میلین و تحریک‌پذیری عصبی از محرک‌های خارجی، بسیار مهم است و با تاثیرگذاری بر عملکردهای حرکتی و شناختی، امکان یادگیری مهارت‌های جدید و ثبت خاطرات بیشتر را فراهم می‌کند.

در رحم مادر، ویژگی‌های ژنتیکی نقش مهمی در ساختار اولیه ماده سفید مغز دارند. رنگ سفید این ماده به دلیل وجود میلین، غلاف چربی و پروتئین است که یک عایق الکتریکی برای سلول‌های عصبی محسوب می‌شود. پس از تولد نوزادان، تجربیات محیطی نیز نقش مهمی را بر سلامت ماده سفید ایفا می‌کند. در واقع تعامل با محرک‌های محیطی به ‌تنهایی یا در کنار مکمل‌های دارویی، یک شیوه درمانی غیر تهاجمی است که بر تقویت سلامت ماده سفید اثرگذار است.

پرسشی که اکنون ذهن محققان را به خود مشغول کرده این است که چگونه می‌توان مناسب‌ترین شرایط محیطی را برای نوزادان و کوکان فراهم کرد تا رشد کافی و بالاترین عملکرد شناختی را به دست آورند.

انتهای پیام/