تازه‌های سلامت. امیدبانوان؛ طی همه‌گیری COVID-۱۹، بسیاری از کسب‌وکارها به‌منظور به‌حداقل‌رساندن خطر انتشار میکروارگانیسم‌های آسیب‌رسان، به استفاده از روش‌های بدون نیاز به کاربرد دست و لمس روی آوردند.

به‌عنوان‌مثال، در حال حاضر بسیاری از غذاخوری‌ها به‌جای منوهای کاغذی سنتی از یک کد QR برای مشاهده منوی خود در گوشی هوشمند شما بهره می‌برند.

علاوه بر این در بسیاری از سرویس‌های بهداشتی عمومی نیز دستمال‌های کاغذی جای خود را به دستگاه‌های مدرن دست خشک‌کن داده‌اند. با این حال طبق یک مطالعه معتبر منتشر شده در مجله کنترل عفونت و اپیدمیولوژی بیمارستانی، مورد دوم آن‌قدرها هم که ما تصور می‌کنیم مؤثر نیست. در واقع دستگاه‌های خشک‌کن که با سرعت بالای حرکت هوا کار می‌کنند، ممکن است آلودگی بیشتری را نسبت به دستمال‌های کاغذی معمولی روی دست به‌جای بگذارند.

علاوه بر این، تکنولوژی مذکور میکروب‌ها را روی لباس‌های ما پخش می‌کند و منجر به تسهیل انتقال آن‌ها به سایر سطوح می‌شود.

یافته‌های مطالعات

دکتر پوتینگر، پزشک و عضو هیئت‌مدیره کلینیک بیماری‌های عفونی و طب گرمسیری در مرکز پزشکی دانشگاه واشینگتن که البته در مطالعه جدید شرکت نداشته، توضیح می‌دهد: هدف از طراحی و اجرای چنین تحقیقاتی، تلاش برای درک این موضوع است که آیا روش‌های مختلف خشک کردن دست می‌توانند بر گسترش میکروب‌ها در محیط‌های عمومی و به‌خصوص بیمارستان‌ها تأثیر بگذارند یا خیر.

پوتینگر ادامه می‌دهد: در این مطالعه محققان برای درک مسئله مذکور، دست‌های شرکت کنندگان را در معرض یک ویروس بی‌ضرر قرار دادند و شرایط آلودگی را از این طریق شبیه‌سازی کردند، سپس از شرکت کنندگان خواسته شد تا دست‌های خود را با استفاده از دستمال‌کاغذی یا خشک‌کن خشک کنند. آن‌ها در ادامه میزان ویروسی که به سطوح مختلف اطراف بیمارستان منتقل شده بود را شناسایی کردند.

هنگامی که محققان این دو متد خشک کردن را با هم مقایسه کردند، مشخص شد افرادی که از دستگاه خشک‌کن استفاده کرده بودند نقش بیشتری در انتشار ویروس داشتند.

در پژوهشی دیگر که جزئیات آن از طریق مجله جامعه میکروبیولوژی آمریکا قابل دسترسی است، محققان برای تعیین اینکه آیا خشک کن‌های دست در سرویس‌های بهداشتی عمومی باکتری‌ها را روی دستان افراد پخش می‌کنند یا نه مطالعه‌ای مستقل انجام دادند. برای بررسی این موضوع، محققان ظروف پتری را در شرایط مختلف در معرض هوای دستشویی قرار دادند و آن‌ها را به آزمایشگاه بردند تا ببینند که آیا واقعاً باکتری‌ها روی این ظروف رشد می‌کنند یا خیر.

و، اما آنچه آن‌ها دریافتند: ظروف پتری که به مدت دو دقیقه در معرض هوای دستشویی قرار گرفته بودند آن هم درحالی‌که خشک‌کن دست خاموش بود، تنها یک کلونی از باکتری‌ها را رشد داده بودند و حتی در یک سری از پتری‌ها اصلاً هیچ میکروارگانیسمی رشد نکرده بود.

اما ظروف پتری که به مدت ۳۰ ثانیه در معرض هوای گرم خشک کن دستشویی قرار گرفته بودند، مجموعاً تعداد حیرت‌آور ۲۵۴ کلنی باکتریایی را نشان دادند (اکثر آن‌ها بین ۱۸ تا ۶۰ کلنی باکتری داشتند).

در نهایت بهترین راه برای شستن و خشک کردن دست‌ها چیست؟

پوتینگر می‌گوید: نکته مهم این است که دست‌هایمان را با دقت با آب و صابون به مدت حداقل ۳۰ ثانیه شست‌وشو دهیم. وی ادامه می‌دهد: روشی که ما برای خشک کردن دست‌هایمان انتخاب می‌کنیم، اهمیت نسبتاً کمتری دارد. اما همان‌طور که این مطالعه و بررسی‌های مشابه نشان می‌دهند، انتخاب دستمال‌کاغذی به‌جای خشک کن برقی می‌تواند با مزایای زیادی همراه باشد. درهرصورت، مهم‌ترین هدف این است که اطمینان حاصل کنیم که دست‌های تمیز خود را از تماس با سطوح آلوده از جمله دستگاه حاوی دستمال‌کاغذی یا خشک کن دور نگه داشته‌ایم.

پوتینگر می‌گوید که او شخصاً دستمال‌کاغذی را انتخاب می‌کند، نه‌تنها به دلایلی که در مطالعه نشان داده شده است، بلکه به این علت که این کار به او اجازه می‌دهد تا دستگیره در دستشویی را با دستمال‌کاغذی بگیرد و از آلوده شدن مجدد دست و دستگیره جلوگیری کند.

محققان دیگر نیز با این موضوع موافق هستند که شستن صحیح دست‌ها مهم‌ترین بخش این فرایند است. در واقع مهم نیست دست‌هایمان را با چه چیزی خشک کنیم اگر همچنان باکتری و ویروس روی آن‌ها وجود داشته باشد، زیرا مرحله اولیه شستن آن‌ها را به‌خوبی انجام نداده‌ایم.

در این میان دومین انتخاب مناسب برای پاک‌سازی دست‌ها، استفاده از ضدعفونی‌کننده‌های دست با حداقل ۶۰ درصد الکل است. با این حال، این روش به‌اندازه صابون، آب و روش صحیح شستشوی دست میکروب‌ها را از بین نمی‌برد.