البرز. امیدبانوان؛ دکتر «علیرضا دهقان نیری» ضمن بیان این موضوع و با اشاره به محرومیت شدید استان از نظر سرانه تخت، افزود: در حال حاضر چالش اصلی استان البرز، تأمین منابع انسانی از جمله پزشک و نیروهای تخصصی کادر درمان در بخش دولتی است.

این مسئول با بیان اینکه بیماران مراجعه کننده به مراکز دولتی عمدتا بد حال‌تر و با وضعیت حال پیچیده‌تر نسبت به بیماران مراجعه کننده به مراکز خصوصی می‌باشند تصریح کرد: این موضوع سبب می‌شود که همکاران پزشک و پرستاران شاغل در این مراکز فشار کاری و استرس روانی بسیار بالاتری را متحمل شوند، علاوه بر این مشکلات، اختلاف زیاد تعرفه دولتی و خصوصی و نیز پرداخت‌های با تأخیر، انگیزه حداقلی برای ادامه فعالیت در بخش‌های دولتی را تقریباً به طور کامل از بین برده‌است و متأسفانه این عزیزان به دنبال راهکارهای مختلفِ خروج از سیستم و یا کاهش دادن میزان فعالیت در مراکز دولتی هستند، هرچند با تورم جهش یافته طی سال‌های اخیر فعالیت درمانی بخش‌های خصوصی نیز به هیچ عنوان توجیه اقتصادی ندارد .

رئیس بیمارستان شهید رجایی ادامه داد:عدم تمایل پزشکان متخصص شاغل در استان به فعالیت درمانی در بخش‌های دولتی از یک سو و عدم اختصاص پزشکان مشمول طرح ضریب ‌کا به استان البرز طبق قوانین موجود، از سوی دیگر سبب شده است که هم کمیت خدمات درمانی در این مراکز روز به روز کاهش یابد و هم از کیفیت آن به طور واضح و ملموسی کاسته شود.

 وی گفت: با توجه به اینکه استان البرز از نظر سرانه تخت محروم‌ترین استان کشور است ولی با این حال به دلیل نبودن پزشک در  بسیاری از تخصص‌ها در این مراکز، ضریب اشغال تخت بسیاری از بیمارستان‌های دولتی استان عدد ناچیز می‌باشد این وضعیت سبب سرگردانی بیماران محروم استان  و به ناچار مراجعه به مراکز دولتی تهران می‌شود.

وی افزود: اجرای طرح کارشناسی نشده و عجولانه تحول سلامت و ندیدن منابع پایدار جهت ادامه طرح در کنار سیاست‌های نادرست اتخاذ شده و ندیدن واقعیات روز جامعه سبب ارائه  ناقص یا کم کیفیت خدمات درمانی در مراکز دولتی شده است.

دکتر دهقان نیری  گفت:  پزشکان و پرستاران و تمام همکاران عزیزِ کادر درمان که در حال حاضر با وجود مشکلات بسیاری که برخی  ذکر شد، در مراکز دولتی مشغول خدمات‌رسانی به مردم عزیز می‌باشند، خود را سرباز سلامت جامعه می‌دانند و به نوعی اگر عهدی که با خدای خود در این حرفه بسته‌اند نبود، تحمل این حجم مسئولیت روانی و جسمی میسر نمی‌شد.

 کلام آخر آنکه اگر برای این مسائل و مشکلات پیش رو در فاصله زمانی کوتاه چاره اندیشی نگردد، بحران درمان استان وارد مرحله برگشت ناپذیری می‌شود و سلامت مردم به ویژه اقشار محروم و متوسط جامعه را عمیقاً به مخاطره می‌اندازد.